Wanneer we naar onze
doelgroep “minima” kijken, denken wij dat de grootste verantwoordelijkheid van
een beeldvorming bij de machtspositie van de mensen om hun heen ligt. Doordat
we het idee hebben dat zo goed als ieder mens het meeste uit zichzelf wil halen
en dit vaak op de manier van geld wil laten uitdrukken, is er vaak de kans voor
de doelgroep minima niet om tot dit niveau te komen. We hebben dan ook het idee
dat ze er zelf weinig aan kunnen doen dat die beeldvorming gevormd wordt.
Deze beeldvorming zal dan
ook in stand blijven wanneer de mensen “die meer zijn” ook het gevoel blijven
hebben dat ze meer zijn wanneer ze niet tot de minima behoren. Wanneer iemand
uit de doelgroep zich hier tegen wil verzetten, is er weinig kans voor. Hij of
zij heeft dan simpelweg het geld niet om te voldoen aan de eisen die gesteld
worden om bij de “hogere” te horen.
Als we kijken naar de
stelling van Sartre denken we wel dat deze doelgroep het uiterste eruit kan
halen door gewoon zichzelf te blijven. Wanneer deze mensen namelijk steeds het
streven hebben om bij die andere te willen horen, zullen de beeldvorming in
stand blijven. Ze willen immers erbij horen, een doel dat erg moeilijk wordt
wanneer er de middelen niet voor zijn. Wanneer ze zich zelf kunnen blijven, na
hun kunnen leven en zichzelf niet proberen te overstijgen, denken wij dat ze de
beeldvorming die er nu eenmaal is wel kunnen minimaliseren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten