maandag 12 mei 2014

HR 8 Psychologie en diversiteit 3

HC 8: Psychologie en diversiteit III

Patricia
Ik bevind me op dit moment in de jong – volwassenen fase. Ik kan zeggen dat ik niet meer opzoek ben naar mijn eigen identiteit. Ik weet heel goed wie ik ben, wat ik kan, en wat ik minder goed kan. Ik weet in grote lijnen waar ik naar toe wil werken wanneer ik aan mijn toekomst denk.

Tijdens de basis en middebareschool ben ik niet gepest geworden. Ook behoorde ik niet tot de personen die anderen pestte. Ik vind het vandaag nog niet leuk om te zien wanneer mensen gepest worden. Vaak probeer ik daar dan ook iets van te zeggen. De opvoeding van mijn ouders, mijn vrienden en mijn ervaringen met betrekking tot verre reizen hebben mij tot nu toe gevormd tot de persoon die ik ben. Mijn ouders hebben me heel vrij opgevoed, zonder vooroordelen. Ik heb vroeger meer vrienden gehad dan vriendinnen dit heeft mij wellicht ook gevormd als ik naar mijn manier van denken kijk. De verre reizen die ik tot nu toe heb gemaakt hebben mij laten zien dat er zoveel meer op deze wereld is dan datgene wat je hier ziet en ervaart. Ik heb echte armmoede gezien en verschillende culturen gezien. Sinds deze reizen sta ik nog meer open voor verschillende culturen dan voorheen.

Anela
Toen ik jonger was, werd ik ook gepest op de basis. Dit vanwege het feit dat mijn ouders uit een andere land kwamen en ik vrij slecht was in taal (spelling, grammatica en begrijpend lezen) omdat mijn ouders alleen maar Bosnisch tegen mij praatte. Er werden geen leuke dingen tegen mij gezegd, die ik zeker ook niet leuk vond als kind.

Op een gegeven moment heb ik het spelletje omgedraaid en ben ik zelf tegen het groepje van de pesters ingegaan. Dit heeft wel ervoor gezorgd dat ik mijzelf ging beschermen. Ik kreeg een grotere mond, ik sloot mij erg af van mensen (behalve mijn vrienden) en ik verloor vertrouwen in sommige mensen. Maar het zorgde er wel voor dat ik beter mijn best ging doen voor school. Mijn punten gingen omhoog en zeker voor taal.


Nu merk ik dat het wel dat ik mijzelf (on)bewust nog steeds bescherm. Verder merk ik wel dat ik het nog steeds niet leuk vind als mensen opmerkingen maken over mijn Nederlands. Bijvoorbeeld als ik de lidwoorden ‘de’ en ‘het’ omdraai of grammaticaal fouten maak. Zelf weet ik dat het plagen is en dat ik mij daar niets van moet aantrekken, maar het is toch niet leuk. Omdat het stukje onzekerheid wat ik heb over school en prestatie dan nog groter wordt. 

Rosanne
Het houdt voor mij in om er achter te komen wie ik nu echt ben en of dit niet beïnvloedt is door mijn omgeving. Bijvoorbeeld meningen en beelden die ik van bepaalde doelgroepen. Is dit echt mijn mening of neem ik automatisch die van mijn ouders of andere personen die een belangrijke rol in mijn leven spelen over? Dat is voor mij nog een punt waar ik achter wil komen.
Mijn jeugd heeft daarin een grote rol gespeeld. Als kind ontfermde ik me al snel over de minder bedeelde. Dit is iets dat ik naar mijn mening niet bijgebracht heb gekregen van mijn ouders want mijn broer is hierin totaal anders. Wanneer ik merkte dat iemand buitengesloten werd of gepest werd was ik eerder de gene die zich over deze persoon ontfermde en dan maar mee gepest en buitengesloten werd dan degene die mee pestte. Dit heeft me gevormd tot wie ik nu ben. Doordat dit al vanaf kinds of aan in me zit ben ik ook op deze opleiding terecht gekomen en is mijn beeld tegenover deze groeperingen erg meelevend. 

Paul
Dit vraagt van mij dat ik mezelf open stel voor anderen en relaties aanga.
Ik kan zeggen dat ik in het verleden zelf nooit gepest heb. Het enige fat in mij opkomt met betrekking tot gepest worden is mijn broer. Mijn broer vond het altijd leuk om mij onzeker te maken over bepaalde zaken die ik deed of hoe ik eruit zag. Dit heeft er bij mij voor gezorgd dat ik in sommige opzichten een vrij negatief zelfbeeld heb.

Kelsey
Ik bevind me nu in de adolescentiefase gezien ik 21 jaar oud ben. Dit betekent voor mij dat ik zelfstandig woon en dus ook zelfstandig mijn dagen indeel. Dit vraagt een hoop verantwoordelijkheid, maar ook discipline. Ik zal namelijk wel eens een avondje leuke dingen doen moeten afzeggen om andere zaken te doen. Denk daarbij aan het maken van opdrachten, leren, maar ook huishoudelijke taken zoals poetsen en boodschappen doen.
Momenteel word ik niet gepest of in diskrediet gebracht door anderen. Ik heb mijzelf door de jaren heen weerbaar gemaakt voor dit soort pesterijen. Vroeger werd ik wel gepest omdat ik erg lang ben en daarom noemden mensen mij altijd giraf. Daarbij ontwikkelde mijn lichaam zich net wat langzamer dan de andere meiden uit mijn klas en was ik nét wat magerder dan de meesten, waardoor mijn uiterlijke vrouwelijke kenmerken pas later zichtbaar werden. Hier hebben kinderen mij veel mee gepest. Op dat gebied ondervind ik nu nog steeds onzekerheden. Ik ben namelijk erg onzeker over mijn figuur en vind het daarbij moeilijk om complimentjes te accepteren. Juist omdat ik vroeger alsmaar negatieve reacties over mijn figuur kreeg. Het wel bekende self-fulfilling prophecy.

De conclusie die ik hieruit kan trekken, is dat ik mij bewust ben van het feit dat mensen gevoeligheden al dan niet zwakheden hebben die zij wellicht vanuit hun jeugd hebben meegenomen. Daarom is het belangrijk om te allen tijden respectvol om te gaan met je medemens. Deze gedachte zal ik zeker meenemen wanneer ik in contact kom met de persoon die ik ga interviewen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten